| 1 |
Stopka
|
OK
|
OK
|
1/2
|
|
3:34:0.2
|
0:00:11.0
|
––
|
| 2 |
Rozdział pierwszy. Autor dokonywa przeglądu osób, mocno wierząc, że mu z tym będzie lepiej
|
OK
|
OK
|
–
|
|
0:16:20.8
|
0:16:9.8
|
|
| 3 |
Rozdział drugi. Czytelnik bliżej poznaje bohaterkę, jej guwernantkę, a także pieska — imieniem Karuś
|
OK
|
OK
|
–
|
|
0:32:52.3
|
0:16:31.5
|
|
| 4 |
Rozdział trzeci. W którym jest mowa o medycynie, o celach życia ludzkiego i wielu innych rzeczach
|
OK
|
OK
|
–
|
|
1:04:55.7
|
0:32:3.4
|
|
| 5 |
Rozdział czwarty. Dziedzic odbywa naradę ze Szmulem, po czym jest uprzejmy dla żony, Anielki, a nawet — dla guwernantki
|
OK
|
OK
|
–
|
|
1:31:52.3
|
0:26:56.6
|
|
| 6 |
Rozdział piąty. Weseli są zasmuceni, a smutni mają doskonały humor
|
OK
|
OK
|
–
|
|
2:20:22.8
|
0:48:30.5
|
|
| 7 |
Rozdział szósty. Szmulowa karczma
|
OK
|
OK
|
–
|
|
2:47:57.1
|
0:27:34.3
|
|
| 8 |
Rozdział siódmy. Pan Jan jest rozmarzony, a Gajda zdumiony
|
OK
|
OK
|
–
|
|
3:03:38.2
|
0:15:41.1
|
|
| 9 |
Rozdział ósmy. Dwie ucieczki
|
OK
|
OK
|
–
|
|
3:34:0.2
|
0:30:22.0
|
|
| 10 |
Rozdział dziewiąty. Trwoga we wsi, skutkiem czego Gajda płoszy wróble
|
OK
|
OK
|
2/2
|
|
3:31:25.3
|
0:15:23.3
|
––
|
| 11 |
Rozdział dziesiąty. Domysły matki. Znowu wróble
|
OK
|
OK
|
–
|
|
0:28:32.5
|
0:13:9.2
|
|
| 12 |
Rozdział jedenasty. W jaki sposób Bóg czuwa nad sierotami
|
OK
|
OK
|
–
|
|
0:49:24.5
|
0:20:52.0
|
|
| 13 |
Rozdział dwunasty. Sprawiedliwy lituje się nad wszelkim bydlątkiem, ale serce bezbożnych jest okrutne
|
OK
|
OK
|
–
|
|
1:01:52.7
|
0:12:28.2
|
|
| 14 |
Rozdział trzynasty. Folwark
|
OK
|
OK
|
–
|
|
1:44:38.4
|
0:42:45.7
|
|
| 15 |
Rozdział czternasty. Smutne dnie
|
OK
|
OK
|
–
|
|
2:03:45.5
|
0:19:7.1
|
|
| 16 |
Rozdział piętnasty. Początki choroby
|
OK
|
OK
|
–
|
|
2:17:1.2
|
0:13:15.7
|
|
| 17 |
Rozdział szesnasty. Pomoc nadchodzi
|
OK
|
OK
|
–
|
|
2:41:54.9
|
0:24:53.6
|
|
| 18 |
Rozdział siedemnasty. Pod troskliwą opieką
|
OK
|
OK
|
–
|
|
3:31:25.3
|
0:49:30.5
|
|