1 |
Stopka
|
––
|
––
|
1/18
|
|
0:00:11.0
|
0:00:11.0
|
––
|
2 |
Rozdział pierwszy. Autor dokonywa przeglądu osób, mocno wierząc, że mu z tym będzie lepiej
|
––
|
––
|
2/18
|
|
0:16:20.8
|
0:16:9.8
|
––
|
3 |
Rozdział drugi. Czytelnik bliżej poznaje bohaterkę, jej guwernantkę, a także pieska — imieniem Karuś
|
––
|
––
|
3/18
|
|
0:32:52.3
|
0:16:31.5
|
––
|
4 |
Rozdział trzeci. W którym jest mowa o medycynie, o celach życia ludzkiego i wielu innych rzeczach
|
––
|
––
|
4/18
|
|
1:04:55.7
|
0:32:3.4
|
––
|
5 |
Rozdział czwarty. Dziedzic odbywa naradę ze Szmulem, po czym jest uprzejmy dla żony, Anielki, a nawet — dla guwernantki
|
––
|
––
|
5/18
|
|
1:31:52.3
|
0:26:56.6
|
––
|
6 |
Rozdział piąty. Weseli są zasmuceni, a smutni mają doskonały humor
|
––
|
––
|
6/18
|
|
2:20:22.8
|
0:48:30.5
|
––
|
7 |
Rozdział szósty. Szmulowa karczma
|
––
|
––
|
7/18
|
|
2:47:57.1
|
0:27:34.3
|
––
|
8 |
Rozdział siódmy. Pan Jan jest rozmarzony, a Gajda zdumiony
|
––
|
––
|
8/18
|
|
3:03:38.2
|
0:15:41.1
|
––
|
9 |
Rozdział ósmy. Dwie ucieczki
|
––
|
––
|
9/18
|
|
3:34:0.2
|
0:30:22.0
|
––
|
10 |
Rozdział dziewiąty. Trwoga we wsi, skutkiem czego Gajda płoszy wróble
|
––
|
––
|
10/18
|
|
3:49:23.6
|
0:15:23.3
|
––
|
11 |
Rozdział dziesiąty. Domysły matki. Znowu wróble
|
––
|
––
|
11/18
|
|
4:02:32.7
|
0:13:9.2
|
––
|
12 |
Rozdział jedenasty. W jaki sposób Bóg czuwa nad sierotami
|
––
|
––
|
12/18
|
|
4:23:24.7
|
0:20:52.0
|
––
|
13 |
Rozdział dwunasty. Sprawiedliwy lituje się nad wszelkim bydlątkiem, ale serce bezbożnych jest okrutne
|
––
|
––
|
13/18
|
|
4:35:52.9
|
0:12:28.2
|
––
|
14 |
Rozdział trzynasty. Folwark
|
––
|
––
|
14/18
|
|
5:18:38.6
|
0:42:45.7
|
––
|
15 |
Rozdział czternasty. Smutne dnie
|
––
|
––
|
15/18
|
|
5:37:45.7
|
0:19:7.1
|
––
|
16 |
Rozdział piętnasty. Początki choroby
|
––
|
––
|
16/18
|
|
5:51:1.4
|
0:13:15.7
|
––
|
17 |
Rozdział szesnasty. Pomoc nadchodzi
|
––
|
––
|
17/18
|
|
6:15:55.1
|
0:24:53.6
|
––
|
18 |
Rozdział siedemnasty. Pod troskliwą opieką
|
––
|
––
|
18/18
|
|
7:05:25.6
|
0:49:30.5
|
––
|